انرژی هاب: پلاستیکهای غیر قابل بازیافت یکی از منابع مهم تامین سوخت به حساب میآیند.
همه ما درباره خواص پلاستیکها و کمکی که به روند زندگی مدرن ما میکنند آگاه هستیم. این مواد، غذاهای مصرفی ما را تازهتر نگه میدارند، خودروهای ما را سبکتر میکنند و همین امر باعث مصرف پایینتر سوخت میشود، خانههای ما را ایزوله نموده و هدر رفت انرژی را کاهش میدهند و علاوه بر اینها داروهای بیشماری را پاکیزه و استریل نگاه میدارند. در حالی که بعضی پلاستیکها قابلیت بازیافت شدن دارند تعداد زیادی از آنها این قابلیت را نداشته و در آخر درون زمین مدفون میشوند و برای سالیان دراز باقی میمانند. اما تکنولوژیهایی که میتوانند انرژیها و سوختهای موجود در این پلاستیکهای غیر قابل بازیافت را رها سازی کنند میتوانند راه حلی برای مشکل موجود باشند.
یکی از مزیتهای این شیوه کمک به تمامی آحاد مردم و سیاست مداران برای ارزش دادن و مهم دانستن موادی است که پیش از این زباله تلقی میشدند. زمانی که افراد متوجه ارزش این مواد شوند همگی برای استخراج و استفاده از این انرژیهای بالقوه تلاش مینمایند و دیگر این زبالهها به سادگی دور ریخته نمیشوند.
چرا پلاستیکها ارزشی ذاتی به عنوان یک منبع انرژی دارند؟ پلاستیکها از مواد تشکیل دهنده منابع انرژی کنونی اعم از گاز طبیعی و نفت ساخته میشوند (در آمریکا از گاز طبیعی برای ساخت این مواد استفاده میشود.). هیدرو کربنها که تشکیل دهنده مواد پلاستیکهای موجود هستند در داخل تمامی اجزای این محصولات وجود دارند و همین امر پلاستیک را به مادهای که انرژی در درون خود ذخیره نموده تبدیل کرده است که میتواند به منبع سوخت مایع تبدیل شود. لازم به ذکر بوده که این مسئله هم اکنون در حال تبدیل شدن به یکی از دغدغههای جدی مردم است و اینکه چگونه میتوان این پلاستیکها را به جای دفن نمودن وارد چرخه سوخت و انرژی نمود یکی از سوالهای اساسی آن هاست.
یکی از راه حلها بازیافت پلاستیکها است، امروزه تکنولوژیهای بازیافت گونههای مختلف پلاستیکها را بازیافت مینمایند: بطریها، ظروف، لیوانها و در پوشها. حتی پلاستیکهای متداولی هم چون کیسههای حمل مواد مختلف و بسته بندیهای اجناس گوناگون میتوانند در فروشگاههای بسیار بزرگ سراسر آمریکا بازیافت شوند.
اما در مورد پلاستیکهایی که نمیتوان آنها را بازیافت نمود ولی همانند سایر پلاستیکها حاوی انواع مختلف انرژیها هستند چه کار میتوان کرد؟
استخراج سوخت از زبالههای پلاستیکی
یک سری از تکنولوژیهای جدید که به تازگی در صنعت در حال به کار گیری هستند به شکل بسیار کارامدی کمک شایانی به تبدیل پلاستیکهای غیر قابل بازیافت به سوختهای مختلفی همچون نفت خام و مواد اولیه صنایع مختلف میکنند. فرایند انجام پروسه فوق متنوع و گوناگون است و این تکنولوژی به تکنولوژی تبدیل پلاستیک به سوخت معروف است که شامل گامهای مشابهی میباشد:
جمع آوری و انبار کردن پلاستیکها به منظور بازیافت کردن آنها سپس انتقال پلاستیکهای غیر قابل بازیافت به محل دستگاههای تبدیل پلاستیک به سوخت جایی که آنها در محیطی بدون اکسیژن گرما دیده و ابتدا ذوب شده و پس از آن به حالت گاز در میآیند. سپس این گازها سرد و متراکم شده و تبدیل به محصولات پر کاربردی میشوند. گفتنی است که این فرایند فاقد مرحله احتراق و سوزاندن است.
با توجه به تکنولوژی مورد استفاده محصولات خروجی میتوانند شامل نفت خام مصنوعی، سوختهای تصفیه شده برای مصارف خانگی و مواد اولیه برای تولید گازوئیل، دیزل و نفت سفید باشند. شرکتهای تولید کننده محصولات نفتی محصولات خود را به تولید کنندگان و صنعتگران عرضه مینمایند در حالی که سوختهای مذکور میتوانند در خودروها، اتوبوسها، کشتیها و هواپیماها مورد مصرف قرار بگیرند.
سوختهایی پاکتر
یکی دیگر از مزایای بالقوه محیط زیستی سوخت بدست آمده از پلاستیکها پاک بودن آن هاست و این امر به خاطر ماهیت کم سولفور پلاستیک است. در حال حاضر بسیاری از صنایع از دیزلهای با نسبت سولفور بالا استفاده مینمایند.
یکی از محصولات اساسی بدست آمده از پلاستیکها در صورت تصفیه شدن به شیوه مناسب، سوخت دیزل با درصد بسیار پایین سولفور است. استفاده از سوختهای کم سولفور در قایقها، ماشینها، ژنراتورها و خودروها میتواند به کاهش اثر سولفاتها کمک نماید در حالی که مواد غیر قابل بازیافت نیز با این روش به راحتی مجددا وارد چرخه مصرف میشوند.
تکنولوژی تبدیل پلاستیکها به سوختهای پاک میتواند کمک بزرگی برای نواحی جزیرهای باشد جایی که قیمت سوخت بسیار بالاست و دفن زبالهها در درون زمین با محدودیتهای جدی رو به روست. این گونه جوامع میتوانند با استفاده از این تکنولوژی بخشی از سوخت مورد نیاز خود را تولید نموده و از مزایای اقتصادی و محیط زیستی آن بهرهمند شوند در حالی که بخش بزرگی از زبالههایی که به منابع آبی، برکهها و حتی صنعت توریسم آنها ضربه میزند را از میان میبرند.
|