انرژی هاب: همه کارشناسان جهان بر این باورند که انرژیهای تجدیدپذیر نقش مهمی در محدود کردن گرمایش زمین ایفا خواهند کرد، اما هزینههای تولید آن و رقابت شدید با انرژیهای فسیلی مانع بزرگی در تولید این انرژیهاست. عدنان امین، مدیرکل آژانس بین المللی انرژیهای تجدیدپذیر (Irena) گفت دو سوم انتشار گاز دی اکسید کربن به تولید، توزیع و مصرف انرژی مربوط میشود، بنابراین کربن زدایی بخش انرژی احتمالا سریعترین راه برای کربن زدایی جهان است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از پاریس، کارشناسان مجمع بین المللی تغییرات آب و هوایی (IPCC) میگویند برای آنکه سقفانتشار گازهای گلخانهای رعایت شود، باید در سال ۲۰۵۰ سهم انرژیهای کم کربن را در تولید برق به ۸۰ درصد افزایش داد.
در حال حاضر، انرژیهای تجدیدپذیر (بادی، خورشیدی، برق آبی و غیره) حدود ۲۰ درصد از تولید برق را تشکیل میدهد، اما به سختی پنج درصد مصرف کل انرژی را که بخش عمده آن به ذغال سنگ و نفت مربوط میشود، به خود اختصاص میدهد.
انرژیهای تجدیدپذیر که ۱۵ سال پیش -به جز در برق آبی- تقریبا در چشم انداز انرژی وجود نداشت، کارایی خود را در کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن نشان داده است.
بنا بر اعلام موسسه مستقل مشاوره و تحقیقات «انردیتا» (Enerdata) سال گذشته در کشورهای عضو گروه ۲۰ انتشار گازهای گلخانهای مربوط به بخش انرژی برای نخستین بار طی ۴۰ سال گذشته تثبیت شد.
بنا بر اعلام آژانس بین المللی انرژی، تا سال ۲۰۳۰ انتشار گازهای گلخانهای ناشی از تولید برق با سرعت کمتر از مصرف کنونی افزایش خواهد یافت.
پائولو فرانکل، رئیس بخش انرژیهای تجدیدپذیر آژانس بین المللی انرژی گفت در سال ۲۰۲۰ انرژیهای تجدیدپذیر ۶۲ درصد ظرفیتهای جدید برق در جهان را تشکیل خواهند داد و به موتور رشد تولید برق تبدیل خواهند شد. در سال ۲۰۴۰ حدود نیمی از برق جهان با انرژیهای تجدیدپذیر تولید خواهد شد.
عدنان امین گفت ۱۶۰ کشور تولید انرژیهای تجدیدپذیر را هدف خود قرار دادهاند. کاستاریکا و برخی از کشورها حتی در نظر دارند تولید انرژیهای تجدیدپذیر را به ۱۰۰ درصد برسانند. در برخی کشورها که شبکه برق توسعه چندانی نیافته است، احتمالا بهتر است به سمت واحدهای تولید غیرمتمرکز همچون پارکهای خورشیدی یا بادی روی آورد.
بنا بر اعلام کارشناسان بلومبرگ با در نظر گرفتن هزینههای توسعه، تأمین مالی، تعمیرات و نگهداری و هزینه کربن، در آلمان و انگلیس تولید برق به وسیله انرژی بادی (بین ۸۰ تا ۸۵ یورو در هر مگاوات ساعت) اکنون در مقایسه با نیروگاههای با سوخت گاز و ذغال سنگ (بیش از ۱۰۰ یورو در هر مگاوات ساعت) کم هزینهتر شده است.
بنا بر اعلام آژانس بین المللی انرژی، این کاهش هزینهها در بخش انرژی بادی دست کم ۱۰ درصد پس از کاهش حدود ۳۰ درصدی از سال ۲۰۱۰، و در بخش انرژی خورشیدی نیز ۲۵ درصد، پس از کاهش حدود ۳۵ درصدی از سال ۲۰۱۰ ادامه خواهد داشت.
اما در چین هر چند که تولید برق به وسیله انرژی بادی (۷۷ یورو در هر مگاوات ساعت) و انرژی خورشیدی (۱۰۹ یورو در هر مگاوات ساعت) کم هزینهتر از گاز (۱۱۳ یورو در هر مگاوات ساعت) است، اما رقابت کمتری با ذغال سنگ (۴۴ یورو در هر مگاوات ساعت) دارند. در آمریکا گاز و ذغال سنگ کم هزینهتر هستند.
کشورهای نوظهور برای مواجهه با درخواست فزاینده برق، فناوری کم هزینهتر و سازندهتر را که همان ذغال سنگ است، انتخاب خواهند کرد. کاهش سلطه سوختهای فسیلی در بخش حمل و نقل که هنوز جایگزینهای کمتری دارد، بسیار دشوار خواهد بود. |