کار کودک به کاری گفته می‌شود که برای سن کودک نامناسب باشد و بر تحصیل، سلامت، ایمنی و مسائل اخلاقی وی تأثیر بگذارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، 60 درصد کودکان جهان در بخش کشاورزی فعال هستند که جمعیتی 100 میلیونی از دختران و پسران را شامل می‌شوند.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) اینفوگرافی ای را در رابطه با کودکان کار کشاورزی منتشر کرده که در آن دو داستان متفاوت روایت شده است.
داستان نخست، روایت کودک کاری است که به‌شدت درگیر کشاورزی شده و خیلی زود مجبور به ترک تحصیل می‌شود و در داستان دوم زندگی کودکی روایت می‌شود که در یک منطقه روستایی زندگی کرده و به یادگیری مشغول است و به آموزش‌هایی که فائو ترویج می‌کند، عمل می‌شود.
در داستان نخست، کودک از سن بسیار پایین شش تا هشت سالگی مجبور به تحصیل و کار توام با یکدیگر است که برای وی بسیار سنگین و طاقت‌فرسا است، در سن 9 تا 11 سالگی به‌دلیل کار کشاورزی کودک خسته‌تر از آن است که بتواند به تکالیف مدرسه‌اش رسیدگی کند، در سن 12 تا 14 سالگی کودک در نهایت مجبور به ترک تحصیل می‌شود و تنها به کار می‌پردازد. در سن 15 تا 17 سالگی کودک تماماً یک کودک کار کشاورزی است که از تحصیل محروم شده است. در سن 18 تا 19 سالگی کودک کار کشاورزی یک فرد جوان و بالغ است که شانسی برای کسب مهارت‌های لازم برای کار مناسب و معقول را ندارد. در این سن، وی تبدیل به فردی بدون مهارت با کمترین حقوق و امنیت است.
در داستان دوم اینفوگرافی، کودک در سن شش تا هشت سالگی به تحصیل اهمیت بیشتری می‌دهد، در سن 9 تا 11 سالگی با حمایت بزرگ‌ترها و وعده‌های غذایی رایگان به ادامه تحصیل تشویق می‌شود. در سن 12 تا 14 سالگی، وی برای مدت‌زمان محدود به کارهای امن کشاورزی در ساعاتی خارج از مدرسه می‌پردازد و علاوه بر کمک به خانواده‌اش، به کسب مهارت‌های زندگی و کشاورزی برای زندگی آینده‌اش مشغول است. در سن 15 تا 17 سالگی در کنار تحصیل در مدرسه، به یادگیری آموزش‌های حرفه‌ای کشاورزی نیز می‌پردازد تا بتواند مهارت‌های لازم برای انتخاب کار مناسب و معقول روستایی را پیدا کند. در سن 18 تا 19 سالگی وی به‌عنوان یک جوان بالغ دارای توانایی‌های استخدامی است و می‌تواند تصمیم بگیرد که در بخش کشاورزی یا غیرکشاورزی فعالیت کند./