با درخواست رسیدگی سازمان ملل متحد و یونسکو کلید خورد:
گروهی تلگرامی با عنوان “کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان”، به‌منظور اعلام حمایت و پیوستن به “پویش نجات میان رودان” از طریق اعتراض به کشور ترکیه برای رعایت حق‌آبه زیستی رودخانه‌ها و تالاب‌های پایین‌دست و باز کردن سدها ایجاد شد.
گروهی تلگرامی با عنوان “کمپین مردمی حمایت از زاگرس مهربان”، به‌منظور اعلام حمایت و پیوستن به “پویش نجات میان رودان” از طریق اعتراض به کشور ترکیه برای رعایت حق‌آبه زیستی رودخانه‌ها و تالاب‌های پایین‌دست و باز کردن سدها ایجاد شد.به گزارش خبرنگار خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، در این کمپین تلگرامی، از حامیان نجات میان رودان تقاضا شده برای حمایت و پیوستن به این پویش؛ به همین منظور عضو گروه ایجاد شده گردیده و با درج نام کامل خود یا تشکل محیط زیستی، به‌صورت منسجم امضاها و حمایت‌های لازم جمع‌آوری شود.در بخشی از این فراخوان عضویت، شرط نجات میان رودان، پایان آزمندی دولت ترکیه در انحصار سرشاخه‌های دجله و فرات عنوان شده و آمده است: “ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه‌های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از آنها، یعنی سد آتاترک به ۴۸ میلیارد مترمکعب می‌رسد. ساخت این سدها، نظام آب‌شناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به‌شدت متأثر و مختل کرده و علاوه بر متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق، بحرانی جدی در پایاب خود، یعنی هورالعظیم به وجود آورده است؛ بحرانی که باعث شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگ‌ترین کانون بحرانی فرسایش بادی در منطقه بدل شود.در واقع جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی خاستگاه کهن‌ترین تمدن‌های جهان چون ایرانی، سوری و بین‌النهرین، به‌شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می‌بینند.ادامه این روند ویرانگر بهره‌برداری‌های غیرمسئولانه و بی‌ملاحظه آب توسط دولت ترکیه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر و مرکز ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می‌کند؛ فرآیند ویرانگری که نه‌تنها فعالیت‌های تولیدی، که کل زندگی مردم را تهدید کرده و آباد بوم‌های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می‌دهد.پیامدهای ویرانگر سدسازی در ترکیه، نه‌تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید می‌کند که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی (UNCCD) و بیانیه حقوق جوامع بومی (UNDRIP) سازمان ملل، آشکارا مغایرت تام دارد.چنین است که امضاکنندگان این کمپین از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران‌کننده حق‌آبه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داشته و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه‌های سدهای آناتولی جنوبی به‌ویژه سد آتاترک هستند./