خبرگزاری کشاورزی ایران – واقعیت آن است که اگر اکنون با مشکلاتی مثل حاشیه نشینی وافزایش بی رویه حومه های شهرهای بزرگ مواجه هستیم وانواع معضلات مربوطه مانند فراهم شدن محیط های بزه کاری و نیز تغییر کاربری اراضی کشاورزی و باغات حاشیه شهرها را نظاره می کنیم، همگی یک را ه پیشگیری مهم داشت و آن اینکه اگر بودجه های تثبیت اشتغال و عمران روستاها و شهرهای کوچک در سه یا چهار دهه پیش سه یا چهار برابر می گردید که این کار دشواری هم نبود، اکنون مشکلات خیلی کمتر بود و لازم نبود از یک یا دو دهه قبل به این طرف، این حجم سنگین بودجه های عمرانی و خدماتی به شهرهای بزرگ و شهرهای اقماری آن تزریق شود. در حال حاضر گفته می شود که قریب به یک ششم اراضی کشاورزی کشور که در اطراف ۲۰۰شهر کشور قرار دارد در معرض خطر تغییر کاربری و رها شدگی است.
خطر کوچ جمعیتی در فلات ایران
می دانیم که در دو دهه قبل کشورمان با خشکسالی های دوره ایی مهمی مواجه بوده و طبق یک برآورد نگران کننده اگر اوضاع به همین منوال باشد بخش های وسیعی از هفت استان کشور تا بیست سال آینده خالی از سکنه خواهد شد و بدین ترتیب بسیاری از سرمایه گذاری های سنگین قبلی هم بلا استفاده می شود بدین ترتیب ملاحظه می کنید که غول مهیب بحران های تغذیه ای در حال بیدار شدن است. بنا براین اگر مسوولین ارشد، همه کارها را رها کنند و به کار تثبیت جمعیتی در نقاط کمتر توسعه یافته بپردازند کار غیر معقولی محسوب نمی شود.
سهم ناچیز ایران از گردش مالی هزار میلیارد دلاری صنعت توریسم
با تشکیل دولت تدبیر و امید و به دنبال بحران های امنیتی در ممالک توریست پذیر هم جوار شاهد افزایش چشمگیر ورودی گردشگران خارجی به کشور بوده ایم و طبعا بعد از خاتمه تحریمهای فزاینده کشور هم این روند افزایشی تداوم خواهد داشت میدانیم که کشورمان دارای هزاران چشم انداز طبیعی زیبا و کم نظیر در جهان میباشد و برخی جاده های کشور از جمله زیبا ترین گذرگاه های منطقه آسیا و جهان محسوب میگردد و البته از حیث اکو توریسم ،ژعو توریسم و تنوع جانوری هم مزیت های زیادی برای کشورمان مترتب است . هم اکنون گردش مالی صنعت توریسم جهانی به بالای هزار میلیارد دلار بالغ میشود و ممالکی که تا همین دو دهه قبل حتی نامی از آنها در عرصه اقتصاد جهانی نبود به دلیل توجه به صنعت گردشگری و نمایشگاهی خود توانسته اند ضمن پیشرفت خیره کننده از قید وبند درآمد های نفتی هم رها شوند ( مانند امارات، تایلند، چین ،مالزی و….) و جالب است که کشورهای مالزی و اندونزی هم اکنون با مشکل اتمام نسبی ذخایر نفتی خود مواجه شده اند، اما به هرحال از خوان گسترده درآمدهای گردشگری، سهم کشور ما بسیار نامناسب و ناچیز بوده (در حد یک هزارم) ضمن اینکه توریست های ورودی معمولا از جمله گردشگران کم پول بوده اند. در حالی که کشورمان از حیث گردشگری شیعیان و نیز حلال دارای پتانسیل های مضاعفی است. طبق یک آمار دولتی قابل تعمق حجم سرمایه گذاری ایرانیان در امارات به بالای پانصد هزار میلیارد تومان رسیده ( درست است ۵۰۰ هزار میلیارد) این در حالی است که بنادر زیبای ما در جنوب چشم براه سرمایه گذاران است.
گردشگری روستایی، اکسیری برای توسعه توریسم کشور
آیا می دانید اساس برنامه گردشگری در کشوری مثل آلمان بر اساس توریسم روستایی و گردش در دهکده ها و شهرک های کوچک استوار است!؟ در آن کشور اصولا چیزی به نام تغییر کاربری موضوعیت ندارد و هر واحد کشاورزی و دامی یا خانه متعلق به کشاورزان به نوعی جزو گردشگری و سیاحتی محسوب می شود. در پاره ای نقاط اروپایی واحدهایی مثل کارگاه های پنیر سازی، تولیدی های لبنیات و شکلات و گلخانه ها و مزارع گل و گیاه زینتی خود یک واحد اگروتوریسم به حساب می آیند، اگر در بروشورهای توریستی برخی کشورهای غربی کمی دقت کنیم مشاهده می کنیم که بخشی از مراکز توریستی آنها را اماکن روستایی و مهمانخانه های آنها تشکیل می دهد. در ممالک شرق آسیا هم گردشگری در حوزه دهکده ها یک جاذبه مهم محسوب می شود. از روستاهای هند که فیل ها عهده دار کارهای روستایی هستند و گاهی بچه ای فیلی را با چوبی هدایت می کند گرفته تا روستاها و باغات چای سریلانکا که میزبان گردشگران است. در منطقه آفریقا تا چند سال قبل شکار فیل و زرافه و امثالهم متداول بود، اما اکنون با کارهایی که انجام شده تماشای عبور یک گله فیل یا گورخر از قیمت خود آنها درآمد بیشتری دارد و پاره ای توریست ها ترجیح می دهند تا سفره های پیک نیک خود را کنار گله های این حیوانات برپا کنند.
در کشور ما با اینکه در رتبه هفده جهان از حیث سطح زیر کشت گل وگیاه و رتبه دوم در زمینه سطح کاشت گیاهان دارویی هستیم، اما وضعیت درآمد صادراتی ما از این محصولات اصلا تعریفی ندارد، حال اگر بتوان مثلا بازدید از مزارع گل وگیاهان زینتی را متداول کرد، ممکن است از دریچه توریسم بتوان درآمد های جایگزین بهتری را مهیا نمود همانطور که مردم برای دیدن کارهای گلاب گیری مشتاق هستند و به هر حال می توان مثال های زیادی را در مورد پتانسیل های این کشور چهارفصل شناسایی نمود.
اقامت کوتاه با ارواح چندین هزار ساله( صد قرن تداوم زندگی)
برخی محققین، سرزمین ایران را خواستگاه کشت و زرع در جهان و نیز یکی از اولین اماکنی می دانند که در آنها تمدن بشری شکل گرفته است و البته ساختمان های باستانی و اشیا مربوط به سه تا هفت و حتی بالای دوازده هزار هم به وفور در کشور یافت شده است. حتی نقل شده نقاشی های باستانی در ایران از دایناسور های کوچک مربوط به دوره احتمالا خشایارشاه کشف شده که همه این جاذبه ها تذکری برای موضوع بحث ماست که نشان می دهد در جای جای مملکت ما پتانسیل هایی متصور است.
یکی از این فرصت های مهم در این زمینه، روستای تاریخی میمند در استان کرمان است که قدمت این روستای سنگی باستانی، به عقیده برخی محققین، به حدود دوازده هزار سال می رسد. اگر ظهور زرتشت در ایران را شش هزار سال قبل از میلاد در نظر بگیریم، این محوطه باستانی حتی قبل از زرتشت خاستگاه تمدنی مردم بوده و مربوط به دوره میترایسم تخمین زده می شود. میمند دستاوردی شگرف از جدال انسان ابتدایی با حداقل امکانات با طبیعت خشن کوهستان است. میمند در مجموع دارای ۲۶۰۰اطاق کوهستانی است، این روستا شاید تنها روستای باستانی باشد که از هزاران سال قبل تاکنون زندگی بطور مستمر در آن جریان داشته است. در واقع این دهکده به نوعی نمایانگر تاریخ مستند این منطقه است.
چند سال قبل مسولین بر آن شدند که این مجموعه را فهرست جهانی یونسکو به ثبت برسانند. در سی و هفتمین اجلاس میراث جهانی یونسکو ایران پرونده میمند را ارایه کرد اما به دلیل ابهاماتی مثل کوچ عشایر، برخی کشورها با آن مخالفت کردند، ولیسرانجام چند روز پیش در سی و نهمین اجلاس میراث فرهنگی یونسکو در آلمان به اتفاق ارا محوطه باستانی شوش و منظر تاریخی روستای کوهستانی میمند به عنوان هجدهمین و نوزدهمین آثار ثبت شده جهانی ایران به تصویب رسید . مجموعه میمند دارای قسمتی برای مالکین خصوصی است و بخشی از آن هم توسط سازمان گردشگری بعنوان مجموعه پذیرایی استفاده می شود و حتی تعدادی دست کندهای آن ( اطاق) با قیمت نازل به صورت اقامت چند روزه واگذار می شود. در این روستا تا سال های اخیر هم عده ای اقامت پراکنده داشته اند. این دهکده، دارای مدرسه ای هم هست که هنوز پابرجاست و نیز یک مسجد ۱۲۰متری که ظاهرا مربوط به دوره صفویه است.
دقت کنید که اقامت در این روستا که دارای قدمت بیش از صدقرن است با یک اقامت عادی متفاوت است، زیرا کسی که در میمند می خوابد می داند که در این مکان نسل های مختلفی زندگی کرده و مرده اند…